Tips voor het omgaan met dissociatie

Op de website van Caleidoscoop.nl vond ik enkele tips voor het omgaan met dissociatie van patiënten. (het stuk heet: DIS-patienten in de psychiatrie) Deze informatie wil ik je niet onthouden. Niet alles is misschien van toepassing op mij of op jou, als lezer. En er zullen vast meer tips zijn, als ik het mijn man zou vragen, maar dat komt op een later moment dan wel. De meest belangrijke kan ik nu wel noemen en dat is:

bied VEILIGHEID.

-Raak hen niet onverwacht of ongevraagd aan.

-Ga ervan uit dat agressieve alters denken de persoon te moeten beschermen tegen ge- vaar wat zij menen waar te nemen.

-Niet weten wat er (soms net) gezegd is, is geen onwil. Deze alter heeft de afspraak dan mogelijk niet meegekregen. Switchen kan in een seconde gebeuren en er is niet altijd een duidelijke aanleiding aan te wijzen.

-“Mishandelde alters” kunnen extreem bang zijn voor alles wat pijn zou kunnen doen, terwijl anderen niet in staat zijn om pijn te voelen. Delen kunnen klachten hebben, psy- chisch en fysiek, die andere delen niet hebben. Neem fysieke klachten serieus en laat ze controleren. Dit gebeurt vaak te laat, wat ernstige gezondheidsschade kan veroorzaken.

-Wees niet bestraffend bij problemen rond de zelfzorg. Alters kunnen enorme problemen hebben met het lichaam waarin ze moeten leven en de dingen die met of door dat lichaam gedaan werden of gedaan moesten worden.

-Ga liefdevol en zorgvuldig om met zelfbeschadiging. Wanneer iemand daartoe komt is die in grote nood (geweest) en wanneer mensen weer bij hun positieven komen vinden zij het zelf ook heel erg en schamen zij zich vaak.

-Wanneer iemand gedissocieerd is of uit een nachtmerrie ontwaakt, noem hem of haar dan rustig en duidelijk bij de naam en vertel waar men is en waarom. Vertel dat het vei- lig is. Noem datum en jaartal. Vraag de persoon naar de omgeving en de voorwerpen om zich heen te kijken en vertel waar men is en waarom.

-Wanneer iemand angstig blijft, kun je vragen of er delen zijn die het bange deel kunnen helpen zich terug te trekken en of de “buitenpersoon” (noem de naam) weer terug kan komen.

-Ga niet weg voordat je er zeker van bent dat hij of zij weer “terug” is. Controleer later nog even hoe het is.

-Zet afspraken op papier en hang een brief op met datum, dag en jaar.

-Verplaats of pak niet ongevraagd eigendommen, die kunnen erg belangrijk zijn voor bepaalde alters.

-Houd in de gaten wat medicatie doet. Een normale dosis kan opeens te veel zijn voor een kinddeel en een dosis die normaal gesproken goed werkt, kan te weinig doen of juist averechts werken, afhankelijk van de alter die de dosis “ontvangt” (iemand kan bijvoorbeeld opeens hyperactief worden na een slaapmedicatie).

-Zet naast de afspraken tijdens de opname ook de intake- en ontslagafspraken op papier. Ga na of de nazorg en opvang na de opname goed geregeld is.

-Vraag bij de opname of de patiënt zelf richtlijnen heeft die werken wanneer men gedis- socieerd is en zet die in het rapport! Draag ze over, ook bijvoorbeeld naar thuishulp en/of (psychiatrisch) verpleegkundigen.

-Let op de reactie van de patiënt op ondermeer familieleden. Het is voorgekomen dat bij een opname familie werd opgespoord waarvoor de persoon al jarenlang was onderge- doken omdat zij de mishandelaars van vroeger waren, zodat zij opnieuw moest vluch- ten.

-Er zijn daders die (voor de cliënt) levenslang gevaarlijk blijven!

-Neem angsten serieus. Getraumatiseerde delen beleven het heden soms alsof dat het verleden was. Om die delen van het tegendeel te overtuigen is deskundige therapie no- dig, dat lukt niet zomaar.

-Houd rekening met (zelf-) destructieve delen. Het kan voorkomen dat mensen zich laten opnemen om suïcide te voorkomen, en dat een destructieve alter het “weggestuurd worden” probeert aan te grijpen om dit alsnog uit te voeren.

-Al deze dingen lijken erg omslachtig en tijdrovend. Het kost echter veel meer tijd, moeite, maar ook onnodig leed voor de patiënten wanneer een gedissocieerde patiënt of een hele afdeling tot rust gebracht moet worden! Rekening houden met de specifieke zaken die kunnen voorkomen bij een patiënt met DIS kan heel veel voorkomen.

-Deze mensen zijn geen mensen die expres dwarsliggen; het zijn mensen die heel veel vaak moeilijk te begrijpen problemen hebben, als gevolg van misdaden door derden. Inzicht in deze problematiek kan een hoop leed voorkomen of verzachten voor de betreffende patiënten en het werk van de hulpverleners die met hen werken, verlichten.