6 mei 2015 Bevrijdingsdag is geweest. Nederland leeft vandaag 70 jaar in vrijheid. Ik ben 39 jaar en heb de oorlog dus niet meegemaakt. Ik mag zeggen dat ik in vrijheid ben opgegroeid. De afgelopen dagen was vrijheid zowel op tv als de sociale media onderwerp van gesprek. Vele mensen kregen de vraag gesteld:”Wat betekent vrijheid voor jou?” En elke keer zette deze vraag mij ook tot denken; “Wat betekent vrijheid voor mij? Net zoals vele mensen met mij betekent vrijheid in eerste instantie dat ik vrij ben om te gaan en staan waar ik wil. Dat ik vrij ben om keuzes te maken. Maar als ik er dieper over nadenk, vraag ik me af of ik wel zo vrij ben als ik denk….. Tot 2009 zou ik volmondig ja hebben gezegd, maar nu voel ik me niet zo vrij.
Want wat is vrijheid als ik gevangen zit in mezelf met DIS? In de huidige fase waar ik in zit ben ik namelijk niet vrij om te gaan en staan waar ik wil. Ik zit voornamelijk aan huis gekluisterd, omdat de buitenwereld momenteel niet veilig voor me voelt. Zelfs bij mijn ouders, familie en vrienden op bezoek gaan lukt me niet. Sporadisch zijn er momenten dat ik mezelf verplicht om naar buiten te gaan. Het zijn wel mijn keuzes, maar die leg ik mezelf, soms toch wel wat dwangmatig op.
Vandaag kwam ik tot het schrijven van dit gedicht:
Gevangen in mezelf
Geketend door vervaagde herinneringen
Opgesloten in mezelf
Oorlog voerend tegen de interne wereld
De vijand ligt altijd op de loer
Grijpt zijn kans om te bombarderen
Dagen van verzet ontluiken
Als de deuren worden opengezet
Zonder enig schroom is iedereen vijand
Maar de grootste vijand ben ik zelf…………..
mooi verwoord en pijnlijk Talitha, groet, H